دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد ، mohammadrezaabed777@gmail.com
چکیده: (1506 مشاهده)
سابقه و هدف:استرس شغلی به عنوان عاملی که آثار زیانباری بر بهرهوری، کیفیت کار و سلامتی کارکنان داشته است، مورد توجه بوده است. از این رو پژوهش حاضر به چگونگی تأثیرگذاری استرس شغلی بر مؤلفههای سلامت عمومی کارکنان درمانی و غیر درمانی شاغل در یک بیمارستان پرداخته است. روش کار:این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است که به روش مقطعی طی زمستان 1396 انجام گرفته است. جامعۀ آماری شامل همه کارکنان بیمارستان تخصصی شهید رجایی اصفهان بود. اندازۀ نمونه برابر با 100 نفر بود که به صورت تصادفی از بین تمامی کارکنان انتخاب شدند. 50 نفر گروه نمونه از میان کارکنان درمانی و 50 نفر دیگر از میان کارکنان غیر درمانی انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها، از پرسشنامۀ استرس شغلی اسیپو و پرسشنامۀ سلامت عمومی استفاده شد. دادهها از طریق روشهای آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (همبستگی، رگرسیون سلسهمراتبی و آزمون تی مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که از میان چهار مؤلفۀ سلامت عمومی، تنها افزایش میزان مشکلات جسمانی، پیشبینی کنندۀ استرس شغلی بود. همچنین مشخص شد که کارکنان بخشهای درمانی در مقایسه با کارکنان بخشهای غیر درمانی استرس شغلی بالاتری را تجربه میکنند. نتیجه گیری:با توجه به آثار منفی استرس شغلی بر سلامت جسمانی کارکنان، اگرچه برخی عوامل استرسزا به ویژه عوامل سازمانی در کارکنان بخشهای درمانی غیرقابل اجتناب است، با این حال میتوان تمهیداتی جهت بهبود شرایط محیط کار انجام داد.
Abed M, Ansari Shahidi M, Talebi G. Investigating General Health Components and Occupation Type as Predictors of Occupational Stress in Shahid Rajaee Hospital Staff in Isfahan. CRMS 2019; 3 (2) :11-18 URL: http://crms.mubabol.ac.ir/article-1-87-fa.html
عابد محمدرضا، انصاری شهیدی مجتبی، طالبی غلامرضا. بررسی مؤلفههای سلامت عمومی و نوع شغل بهعنوان پیشبینهای استرس شغلی درکارکنان بیمارستان شهید رجایی اصفهان. Current Research in Medical Sciences. 1397; 3 (2) :11-18